Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Festuca scabriculmis & Picea abies

fotò
fotò
Petugo(-dis-estoublo-rufo)

Festuca scabriculmis

Poaceae Graminaceae

Nom en français : Fétuque à chaumes rudes.

Descripcioun :
Aquesto petugo trachis sus li pendis safrous is adré de mountagno. Fai de mato de fueio di mai primo e plegadisso ço qu'èi un proumié biais pèr la recounèisse (èi pamens pas la souleto). La paumo de flour de 5 à 7 cm caup d'espigueto de 10 à 14,5 mm caduno emé 3 à 7 flour qu'an de lemma de 6 à 9,5 mm emé uno arèsto > 1 mm. La coupo de fueio (tihouso de faire) mostro un esclerenchime de countùni (vèire lou dessin).

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 20 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Festuca
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 7 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Si
Autour basso e auto : 1800 à 2800 m
Aparado : Noun
Jun à avoust

Liò : Pelouso - Esboudèu - Terraire safrous
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Festuca scabriculmis (Hack.) K.Richt., 1880

fotò
fotò
Serento

Picea abies

Pinaceae

Àutri noum : Serénta, Sarento, Sourento, Serinte, Sùfi.

Noms en français : Epicéa, Épicéa commun.

Descripcioun :
Pèr pas s'engana emé lou sapin fau regarda coume soun lis aguio o peréu li pigno (o vacheto). Li fueio de la serento soun estacado tout à l'entour de la ramo coume uno brosso, au contro de li dóu sap que soun tóuti dins lou meme plan coume un penche. De nouta pamens qu'acò marcho pas pèr d'ùni sap fourestié (coume Abies pinsapo). Li pigno pendoulon, alor qu'encò dóu sap, quouro li poudès vèire, se tènon bèn drecho.

Usanço :
I'a touto meno d'utilisacioun dóu bos segound sa qualita. La pegoulo (resino) èi di proun vulneràri. Foundudo, servié, à passa tèms, pèr sougna li tigno (J.-R. Fortoul). Li jóuini fueio soun manjadisso (ensalado, pèis), an lou goust de citroun.

Port : Aubre
Taio : 10 à 50 m
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Picea
Famiho : Pinaceae


Ordre : Pinales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 600 à 2200 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet

Liò : Sapiniero
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Picea abies (L.) H.Karst., 1881

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
C
ges
ges
C
CC
CC

Festuca scabriculmis & Picea abies

ges
ges
ges
ges
ges
ges
CC
C

Coumpara Petugo(-dis-estoublo-rufo) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Serento emé uno autro planto

fotò